OVA OVA KARAOVA…

10 Temmuz günü Büyükşehir Belediye Başkanımız Sayın Dr. Osman Gürün’ün konuşmalarıyla başlayan “Muğla Günleri” etkinliğimiz dün akşam Karaova tanıtımıyla sona erdi.

Bana sık sık sorarlar:

“Neden Karaova?”

Onlara yanıtım kısa ve özdür:

“Ben bir ova kaybettim. İkincisini de kaybedemem.”

Anlamaz çokları. Üşenmem açıklarım.

“Ben ova çocuğuyum. Ovaların, bu ülkenin geleceği için önemini çok iyi bilirim. Ne yazık ki doğduğum ve doyduğum Yatağan ovasını aldırdım. Şimdi köylerimiz zehir soluyor.Yatağan ucube bir kasabaya döndü. Karaova’yı da aldırırsak köyler yok olmakla kalmayacak; Bodrum da nefes alamaz hale gelecektir.”

“Ova berekettir dostlar. Ova barındırır, besler, varsıllaştırır.”

“Köylünün işliğidir ovalar. Çocuklar oralarda el emeğinin, göz nurunun değerini öğrenir.”

“Ovalar ortaklaşa üretmenin okuludur. İmece dediğimiz Anadolu’nun kadim kültürü, orada bizim kişiliklerimizi oluşturur.
Komşu olmanın, bir yudum suyu bir lokma aşı paylaşmanın erdemini, bize ovalar öğretmiştir.”

“Biz ovalılar kaç göç bilmeyiz. Kızlı kızanlı, kadınlı erkekli birlikte birlikte eker, birlikte hasat ederiz.”

“Bizim de inancımız tamdır; ama ibadet düzenimizi ezandan çok tarladaki iş belirler. Kışları orucumuzu tutarız; ama yazları, ürettiğimiz ürünle açları doyurmanın da bir ibadet olduğunu düşünürüz.”

“Ovalı olmak, eğitime, bilime açık olmaktır. Çünkü ovalılar, dünyadaki gelişmeleri kavramadan tarımdaki gelişmeleri izlemenin olanaksız olduğunu iyi bilirler.”

Karaova’yı korumak, kadim Karya, kadim Menteşe kültürünü korumaktır. Onları korumadan Bodrum’u korurum diyen, balçık zeminde Kıvrak Kerimoğlu oynamaya kalkıştığının farkında bile değildir.

İşte bu nedenlerle Muğla Günleri’nin finalini Karaova’ya ayırmıştık. İyi de etmişiz.

Gecenin düzenlenmesini Bodrum Belediyesi Meclis Üyesi Karaova- Der Başkanı Harita Mühendisi Ali Öztürk ve arkadaşları üstlenmişti.

Dün gece, Karaovalı üreticilerden, temel devrenine, yörük obalarına ve sevgili Tekenekeci Mehmet ve arkadaşı Neco’ya iyi çalışan bir Sivil Toplum Örgütünün gücünü gördük.

Sevgili Ali Öztürk’e tek sözüm var: Yolun açık olsun.

Biliyorum ki Muğla’mızın “Laf değil, iş üreten” Ali Öztürk’lere çok gereksinimi var.
Uzun yürüyüşünü seni var eden topraklardan başlatan genç bir mühendis olmakla Karaovalı, Bodrumlu Muğlalı gençlere örneksin.

“Ekende yok biçende yok
Yiyende ortak Osmanlı”
mantıklı siyasetçilerden uzaksın.

Gecenin ikinci konuşmacısı Bodrum’un yakın tarihine damga vurmuş biri, Sayın Mazlum Ağan’dı.

O her zamanki gibi yine bilge tavrıyla katılımcılara Bodrum’u anlattı. Mazlum Başkan, hırsları olmayan kibirden arınmış biri.

Hep kendime sormuşumdur. Neden Bodrum’u, Muğla’yı yönetenler kendisini çağırıp da görüşlerinden yararlanmazlar.
Dünsüz yarın kurmak olanaksız. Dünü yaşayan ve kuranların yarın için sunacakları öneriler, deneyim dediğimiz imbikten süzülen mücevherlerdir oysa.

Sevgili Nuran Yüksel, Bodrum’un gerçek sevdalılarından. O gerçek bir Karya kadını. Konu Bodrum’sa gerisi teferruat der. Dün ikinci kez anneanne olmanın telaşıyla aramızdaydı. Onun Bodrum endişelerine katılmayanlar olsa olsa Bodrum’dan kese doldurma savaşında olanlardır.

Ne yazık ki dünkü üç konuşmacımız da Bodrum’un bir korku tüneline girmesi endişesini yaşıyordu.

Haksız olduklarını söyleyebilir miyiz?

Ya çözüm…

Bodrum’u sevmek…

Dün gece programdan sonra Yakaköy’den Bodrum merkeze tam bir saat yirmi dakikada gelebildiysem bu sevgiyi de bir ameliyat masasına yatırma zamanı çoktan gelmiş demektir.

Yazıktır!

Bodrum’u öldürmeyin dostlar!

Bodrum’u boğmayın!

İstanbul, Bodrum’a sığmaz….
HAT

(Hamdi Topçuoğlu)