BENİMYERİMDE KIZINIZ OLSA NE YAPARDINIZ?

Bu soru 20 yaşındaki bir genç kıza ait. N.Ç 12 yaşındayken zorla kapatıldığı evde 28 kişinin tecavüzüne uğruyor. Olaydan yedi yıl sonra sanıklar 8 ila 5 yıl arasında ceza alıyor. Bir çok sanığın cezası, N.Ç.’nin rızası bulunması gerekçesiyle indiriliyor. Olay gerçekleştiğinde yaşları onun yaşının üç dört hatta beş katı olanlar, cüsseleri onun iki, üç misli olanlar suçlarını hafifletebilmek için “12 yaşındaki bir çocuğun rızası” gerekçesine sığınıyor, sığındırılıyorlar. “Benim yerimde kızınız olsa ne yapardınız?” Sanıkların tahliyesi nedeniyle Adalet Bakanı’na yazdığı yazıda bu soruyu soruyor N.Ç.  Yaşadığı bedensel travmanın yanında, izlerini hep taşıyacağı ruhsal travmanın sorumluları, kendi aileleri, eşleri ve çocuklarıyla birlikte bu toplumda yaşayıp gidecekler. Yaptıkları işten hiç bahsetmeyerek, unutulması ve görmezden gelinmesini sağlayarak, her şeyi zamana yayarak yeniden normal(!) yaşamlarına dönecekler.

Burada önemli olan, olaya hangi açıdan bakıldığı. Erkek egemen açıdan bakıyorsanız, olup biteni küçük bir kız çocuğunun en temel insan hakkına, insanlık onuruna yapılan bir saldırı olarak görmüyorsanız, suçlulara en hafif ceza verilerek olay kapatılabilir. Tecavüze uğrayan küçük kız ve aldığı belki de hiç onarılamayacak yaralar ise kanamaya devam eder.
Kadının erkeğe tabi olduğu, erkekle aynı insan haklarından yararlanmadığı, kadının bedeni üzerinde erkeğin söz sahibi olduğu bir toplumsal yapı, tecavüz olaylarının adi suç gibi görülmesine ve hafif cezalarla geçiştirilmesine yol açıyor.
.”B.M. Çocuk Hakları Sözleşmesi’ne göre, 18 yaşından küçük herkes çocuk sayılıyor. Devlet çocukları, her türlü fiziksel ve ruhsal şiddetten, cinsel istismardan korumakla yükümlü. Türkiye de bu sözleşmeyi imzalayan ülkelerden. Bu sözleşmeye temel teşkil eden 1924 tarihli beş maddelik  Cenevre Bildirisi, ülkemiz adına Mustafa Kemal Atatürk tarafından imzalanmış.

20 Kasım Dünya Çocuk Hakları günüydü. Bu yıl bayram tatilinin de gölgesinde kalan bu güne ilişkin basında ne yazık ki üç beş satır yazı dışında hiç söz edilmedi. Bayram mesajı için birbiriyle yarışan kurumlar, siyasiler, yerel yönetimler’den tek satırlık bir hatırlatma dahi yok. Çocuklarını sevindirmek için bayramda onları gezdiren, armağanlar alan hiçbir şey yapamasa kucaklayan bağrına basan ailelerden kaçı çocuklarının da hakları olduğunun bilincinde.Bundan yedi, sekiz yıl önceydi sanırım. Şu anda genç bir delikanlı olan öğrenci arkadaşım Umut yaşamıştı bu  olayı. Bir 20 Kasım günü yaptığımız TV programına gelirken, sohbet ettiği yetişkinin, çocuk haklarından bahsettiğinde şaşırarak” çocukların da hakkı mı olurmuş?”dediğine tanık olmuştu. Toplumun çocuğa bakışı ve bu konudaki bilgi sınırına çok güzel bir örnek olarak hep hatırlarım .

25 Kasım ise Kadına karşı uygulanan her Türlü Şiddete karşı çıkıldığı gün. Kadına yönelik şiddetle mücadele gününün 25 Kasım olmasının nedeni  25 Kasım 1960’ta Dominik Cumhuriyeti’nde diktatörlüğe karşı mücadele veren ve öldürülen üç kız kardeşi anmak olarak başlamış. 1981 yılında, Latin Amerika ve Karayipler’deki kadın örgütleri 25 Kasım’ı “Kadına Karşı Şiddete Son Uluslararası Günü” ilan ettiler. BM, bu geleneğe sahip çıktı ve 25 Kasım’ın uluslararası düzeyde kadına yönelik şiddetle mücadele günü olmasını sağladı. Bu çerçevede, her 25 Kasım’da tüm ülkelerde çeşitli etkinlikler düzenleniyor, kadına yönelik şiddet konusunun tartışılması, gündeme gelmesi sağlanıyor.

Birleşmiş Milletler Kadınlara Yönelik Şiddetin Önlenmesi Bildirgesi, kadınlara yönelik şiddeti; “ister kamusal isterse özel yaşamda meydana gelsin, kadınlara fiziksel, cinsel veya psikolojik acı veya ıstırap veren veya verebilecek olan cinsiyete dayanan bir eylem veya bu tür eylemlerle tehdit etme, zorlama veya keyfi olarak özgürlükten yoksun bırakma” (1. madde) diye tanımlıyor. Bu tanıma son yorumlamalarda ” ekonomik ihtiyaçlardan yoksun bırakmak” da eklendi. Kadınlara yönelik şiddet, kadınların ve kızların insan haklarının ihlalidir; maddi ve manevi bütünlük hakkı, kişi özgürlüğü ve güvenliği hakkı, ifade özgürlüğü, eğitim hakkı, çalışma hakkı gibi birçok hak ihlallerini de içine almaktadır. Türkiye’de kadına yönelik şiddetin boyutları istatistiklere bakınca daha iyi anlaşılıyor.

Tüm kadınların % 25′i Fiziksel şiddete uğruyor.

Şiddete uğrayan kadınların %75′i eşi tarafından şiddete uğruyor.

 Tecavüze uğrayanların %50 si 18 yaş altında ve bunların % 90 ı kız çocuk.

Her 4 kız çocuktan biri cinsel şiddete uğruyor.

Kadına tecavüz Türkiye’de ciddi bir sorun. Tecavüz, erkeğin kadın üzerindeki egemenliğinin şiddet içeren bir göstergesi. Erkek ile kadın arasındaki, kuvvete, erkek egemenliğine, ayrımcılığa dayanan bir ilişki yapısından kaynaklanıyor. Aynı zamanda, kadının toplum içindeki yeri, toplumun kadına bakışı, kültürel yanı da var. Kadının insan hakları mücadelesi gerçekte kadının bedeni üzerinden yapılıyor. Kadının bedeni kime ait? Kendine mi, yoksa kocasına, ailesine, başkalarına mı? Kadının bedeni üzerindeki kendi dışındaki kişilerin sahiplenmesi, toplumsal bir kabul görüyorsa, o zaman kadına tecavüz olaylarında, mağdur olan kadın fazla önemsenmiyor, hoşgörü ile bakılıyor, suç kadında aranıyor ve 12 yaşındaki bir çocuğun rızası olup olmadığı araştırılabiliyor.
Bu yıl da 25 Kasım’da tüm dünya ile birlikte Türkiye’de de “Kadına Yönelik Şiddete Hayır” eylemleri yapıldı. Basında da yer aldı. Eylemler haberlere taşındı. Bilmeyenlere, unutanlara hatırlatıldı.   Strattera online Yapılanlar sorunları çözmeye yetmez kuşkusuz. Yine de toplumun dikkatini çekmek, bilgilendirmek için her sese, her tepkiye ihtiyacımız var. Kadına yönelik şiddette de en çok mağdur olan kız çocuklarının haklarını koruyabilmek için çocuklarımızla birlikte çocuk haklarını da öğrenmeye ihtiyacımız var. Öğrendiklerimizi aktarmaya çocuklarımızın haklarını savunmaya mecburuz. Sessiz ve seyirci kalmak suça iştirak cheap Lasix  değil de nedir.?  N.Ç. nin yerinde bizim kızımız olsa ne yapardık? buy Accutane online