DÜĞÜM OLMUŞ ANNELERİN ÖYKÜSÜ..

Bizler hepimiz iyi kötü bir meslekten emekli olarak Bodrum′a yerleşmiş, öyle cahil cühela da olmayan saygın insanlarız. Gelgelelim bir zamanlar bir kariyeri, mevkii olmuş bu annelerin kızları ardı ardına evlendi ve çocuk sahibi oldu. Tabii ki her birimiz evlatlarımızdan hiçbir şey esirgemeyerek, en iyi şekilde en iyi okullarda okutarak yetiştirdik, kollarına bilezik taktık. Gün geldi evlendiler, gün geldi çocuk sahibi oldular sevindik.

Uzaktan seyrediyorum bu genç anneleri dadıları yanlarında tatile geliyorlar, bir afra bir tafra, dadıya fırça, kocaya fırça, analarına, kaynanalarına fırça…

Anlamaya çalışıyorum.

Araştırmalar yeni anne olmuş genç kadınların yaklaşık üçte birinin tedavi gerektiren düzeyde depresyon yaşadığını, eşinden destek almayanların ise depresif semptom şiddetinin daha yüksek olduğunu ortaya koyuyor. Doğum sonrası depresyon yaşayan kadınların oranı ise yüzde 30’lardaymış. Hamilelik sırasında değişen, doğumdan sonra tekrar değişen ve emzirme sürecinde tekrar değişen hormonlar, doğum sonrası depresyona davetiye çıkarıyormuş. Kendini bir yandan yalnız, diğer yandan da baskı altında hissetmek, bastırılmış olumsuz duygular ve öfke uyandırıyor. Annelerin çoğu bu dönemde, her şeyin kendilerine rağmen geliştiğini, kontrolü yitirdiklerini hissediyor, yalnızlık ve yetersizlik duygularına kapılıyorlarmış.

buy Proscar  

Bütün bunlar genç kadınları çaresizlik ve ümitsizlik duygularıyla dolduruyor. Egosunu şişirerek yetiştirdiğimiz kızlarımız birden herkes gibi sıradan anne olmaktan şaşkın, ev yaşamına adapte olmaya, çerçeveli bir yaşamı kaldırmakta zorlanıyorlar.

Bir başka nokta da kadın erkek eşitliğinin artık kadınların bilinçaltına iyice işlemiş olduğudur. Bilinçaltındaki eşitliğin pratik yaşamda karşılığını bulamaması, erkeğin eşitler içinde daha özgür olan olarak hayatını sürdürmesi genç kadınları isyana itmekte.  Buy Natrexone

Öte yandan hayatta tek elle tutulur başarısı bir çocuk doğurmak olan diğer kızlarımız ise, kendine tanınmamış hakları çocuklarına tanıyarak adeta kendi çocukluklarını okşuyor, şımartıyor. Bazıları “iyi anne” olup olmama şüphesi içinde kıvranırken, diğerleri hiçbir ödüle layık olamasa da bir gün en iyi anne ödülünü, birilerinin ona vereceğini umut ediyor.

Bugün dünyada artık kadınlar için salt annelik statüsü yeterli görülmüyor. Annelikten başka çıkışı olmayan kadınlar da artık kendilerinden memnun değiller; profesyonel anlamda kendini yetersiz hissettiklerinde kompleks duyuyor, hırçınlaşıyor, çocuğunu engel olarak görüyor,  neye kızacağını şaşırıyor, öfke nesnesini karıştırıyor, dünyaya meydan okur hale geliyorlar.

Geçenlerde pazarda böyle bir genç kadın bebek arabasını arkadan ayağıma öyle bir bindirdi ki yıldızları saydım. Döndüm baktım ne bir özür ne bir gülümseme, tersine bana kızgınlıkla bakıyor:

Haklı!

Her şeyin eline ayağına dolaştığı şu günlerde, ben de gelip onun bebek arabasının önünde duruyorum.

Plajları, restoranları, alışveriş merkezlerini dolduran kontrolsüz, şımarık, gürültücü çocuklar ve onların işin içinden çıkamayan düğüm olmuş annelerinin öyküsü bu. cheap Clonidine