YEDİ YIL, YEDİ AY, YEDİ GÜN?

Tam bir ay kaldı. Koskoca 7 yıl 6 ay Buying Lithium bitti.

Yazıyla ( yedi yıl altı ay) bitti.

Büyük harflerle ve yazıyla (YEDİ YIL ALTI AY) bitti.

1 Temmuz 2005 yılında kabul edilen 5378 Sayılı Engelliler Kanununda yer alan konuyla ilgili maddeleri hatırlayalım. Nasıldı?

”Kamu kurum ve kuruluşlarına ait mevcut resmî yapılar,

mevcut tüm yol, kaldırım, yaya geçidi,

açık ve yeşil alanlar,

spor alanları ve benzeri sosyal ve kültürel alt yapı alanları

gerçek ve tüzel kişiler tarafından yapılmış ve umuma açık hizmet veren her türlü yapılar

bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren yedi yıl içinde özürlülerin erişebilirliğine uygun duruma getirilir.
Büyükşehir belediyeleri ve belediyeler,

şehir içinde kendilerince sunulan ya da

denetimlerinde olan toplu taşıma hizmetlerinin

özürlülerin erişilebilirliğine uygun olması için gereken tedbirleri alır. Order Prozac

Mevcut özel ve kamu toplu taşıma araçları, where to buy levonorgestrel

bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren yedi yıl içinde özürlüler için erişilebilir duruma getirilir.”

Halka verilen mesaj neydi ?

Avrupa birliği uyum yasaları çerçevesinde daha demokratik daha sosyal daha adil daha özgür bir Türkiye.Yedi yıllık bir sürecin sonunda ne oldu?

Mesaj siyasetçi dilinde evrimleşti.

Halkın bazı konuları tam olarak bilmemesinden yararlanıldı. İlgilenme olanakları olmadığından beklenti içine sokuldu. Palavralar sıkıldı. Demokrasilerdeki siyasi sorumluluk ve siyasi ahlak görmezden gelindi. Engelli bireylerin hak ve özgürlükleri hiçe sayıldı. Önyargılar aynı kaldı.

Bir şekilde kolunun, bacağının, kulağının, gözünün hareket kabiliyetlerinde aksaklık, beyninde karıncalanma olan, fakat tedavisi mümkün insanların önüne engel konulup kendilerine engelli denildi.

Sokağa çıkarılmadı,

Erişebilirlik imkanları ellerinden alındı.

Yaşamın her alanında olması gereken eşitlik sağlanamadı.

Sosyal yaşam bir engellinin özgüvenini çoğaltır. Tek başına hareket etmesi günlük hayattaki zorluklarla daha kolay baş edebilme yeteneğini arttırır diye başlayan yazılara, demeçlere yetkililer kulaklarını tıkadı. Sadece yılın bir günü yazılıp ezberlenmiş metinler okundu.

Bodrum?un yerel yönetimini üstlenen seçilmiş veya atanmış tüm değerli yöneticileri;

Biliyorsunuz ki hizmet ayrım gözetmez ve yarını yoktur. Yapılması gerekenler hemen yapılır. Saati, dakikası önemlidir. Devamlılık esastır. Yarım bırakılmaz. Yapılmış olanların önlerine set çekilmez ve yıkılmaz. Uzmanlarla daha iyisi için çalışılır. Çıkan kanunları, kararnameleri biliyorsunuz. 5378 Sayılı Engelliler Kanununda olduğu gibi çıkacaklar konusunda da bilgi sahibisiniz. Durum bu kadar açık ve meydanda iken;

Ben, bir sene önce yapılan Neyzen Tevfik Caddesi kaldırımlarında hala rampaların yapılamamasını anlayamıyorum. Asfalt boyunun yükseltilerek buna çözüm üretilmeye çalışılmasını hiç anlayamıyorum.

Motorların hızlı inip çıkmasını önlemek için Atatürk Caddesi ile Cumhuriyet caddesini birleştiren ara yollardaki yapılmış rampaların sökülmesini anlayamıyorum. Aynı nedenle Merkez Turgutreis İlköğretim Okulu önündeki rampanın ortasına direk dikilmesini anlayamıyorum.

Bu günlerde ortadaki metal direğin kırık olduğu, iskele içerisindeki eşya taşıyan araçların dışarıya çıkarılmasını önlemek amacıyla kale caddesi üzerindeki T İskelenin önüne metal direklerin dikilmesini anlayamıyorum.Yeni yapılan veya tadilat gören kamu binalarında dahi engellinin erişebilmesine ait bir iyileşme olmamasını anlayamıyorum. Lütfen anlamama yardımcı olun!

Bu yasakları uygularken aslında kimleri engellediğinizin farkında mıydınız?

Bu yasakları uygularken, 5378 Sayılı kanunun yedi yıl yedi ay yedi gün süre tanıdığının farkında mıydınız?

Kanunun yasalaşmasına bir ay kaldı.

Farkında mısınız?