Bodrum’da Kürdistan Propagandası Yaptı

Ali Alifakıoğlu dedi ki:

Kürdistan Neresi?

Tarihte Kürdistan ismi, bir bölge için, ilk defa, Büyük Selçuklu Hükümdarı Sultan Sancar (11-12. yüzyıl) tarafından, Güneybatı İran’da Zagros Dağlarının bir kısmını içine alan bir coğrafi bir bölgede bir alt yönetim birimi olarak örgütlenen bir vilayet için kullanılıyor.
Basra’dan başlayıp, kuzeye doğru uzanan, kuzey Irak ve Hakkari bölgelerini içine alan ve batıya doğru dönüp Antakya’ya kadar uzanan bölgeye “Mümbit Yay” veya Mezopotamya da deniliyor. Bu bölge, Süryanilerin atası olan Asurilerin ve diğer eski Semitik (Sami) medeniyetlerin ülkesidir. Bu bölgelerde kurulmuş ve yaşayan antik şehirlerin isimlerinin hemen hepsi Süryaniceden gelmektedir (Mesela Amid (Diyarbakır), Urfa, Siirt gibi isimler Süryaniceden gelmektedir).
Doğu Anadolu’nun büyük bir kısmı tarihi Ermenistandır ve buralardaki tarihi şehirlerin isimleri de Ermeniceden ve buraları yönetmiş Bizans-Roma isimlerinden gelmektedir (Van, Bitlis, Muş, Erzincan, Erzurum gibi). Türkiye’nin diğer bölgelerinde bulunan eski yerleşim yerlerinin, şehirlerin çoğunun ismi de Yunan, Bizans, Roma ve daha eski dönemlerinden kalma isimlerdir (Trabzon, Ankara, İzmir, İstanbul, Adana, Konya, Antalya, Edirne, Sinop, Rize, Malatya, Amasya, Antep, Maraş, Kayseri…. gibi).

15 ve 16. yüzyıllarda, Avrupalılar tarafından yapılmış haritalarda, Suriye ve Irak’ın büyük bir kısmı, Güneydoğu ve Doğu Anadolu ve İran’ın büyük bir kısmının adı Turkomania olarak geçer. Bunun nedeni de, bu asırlarda buralarda kurulan Karakoyunlu, Akkoyunlu, Dülkadirli, Artuklu, Safevi ve diğer Türkmen devletleridir. Mesela, Diyarbakır uzun yıllar Akkoyunlu devletinin başşehri olmuştur ve uzun yıllar süren Osmanlı-Akkoyunlu rekabeti ve savaşları sonunda, Akkoyunlular Başşehirlerini Tebriz’e taşımak zorunda kalmışlardır. Osmanlı ile Türkmen devletleri mücadelesi, Akkoyunluların devamı sayılabilecek Safaviler döneminde şiddetlenerek devam etmiş ve bu mücadelede, Sünni Osmanlı ve Kızılbaş (Alevi) Türkmen ayırımı ve bu ayırım üzerine inşa edilen kirli propaganda savaşları, maalesef, zamanımıza kadar ulaşmıştır.

Osmanlı-Safevi savaşları Yavuz Sultan Selim ve Şah İsmail döneminde zirve yapmış ve Çaldıran savaşından sonra, Doğu ve Güneydoğu Anadolu Türkmenlerinin çok büyük bir bölümü buraları boşaltarak İran’a göç etmişlerdir (bununla ilgili bilgiler için Prof. Dr. Halil İnalcık’ın, Prof. Dr. Faruk Sümer’in, “Safevi Devletinin Kuruluşu ve Gelişmesinde Anadolu Türklerinin Rolü” isimli eserlerine bakabilirsiniz). Bu asırlarda, Kızılbaş Türkmenlerin Osmanlı altında uğradıkları zulümlere, benzer bir şekilde, İran’da yaşayan Sünni Kürtler uğramışlar ve bir kısmı Horasan’a ve Afganistan’a sürülmüşlerdir (hala oralarda yaşıyorlar), bir kısmı da Türkmenlerden boşalan topraklara, bu bölgeleri sancaklara ayırarak yeniden organize etmekle, Osmanlılar tarafından görevlendirilen İdris Bitlisi tarafından yerleştirilmişlerdir.

Kürtlerin Güneydoğu Anadolu’ya girişleri, buraların Bizansın elinden alınmasından sonra, 9. ve 10. asırlarda, Abbasi Halifeliği zamanında başlamıştır. Aynı dönemde Irak’a gelmeye başlayan Türkmenler de bu bölgeye girmişler ve 10. ve 11. asırlarda Güneydoğu Anadolu’da devletler kurmaya başlamışlardır (Artuklular (Mardin, Diyarbakır), Zengiler (Musul, Suriye) gibi).

Osmanlılar, o zamanlarda fazla ekonomik değeri olmayan bu bölgeyi, İran’la aralarında bir tampon bölge olarak, büyük ölçüde kendi haline bırakmışlardır.

Yani: nasıl ki Anadolu, yıkılması yüzlerce yıl alan, yarı sömürge haline dönüşmüş geri bir imparatorluğun (Osmanlı), Balkanlar’da ve Kafkasya’da, zulme ve soykırıma uğrayan, topraklarından sürülen Müslüman ahalinin sığınağı, son evi olmuşsa, onlardan birkaç yüzyıl önce vuku bulan, mezhep savaşlarına dönüşen Osmanlı-İran mücadelesinde de, yurtlarından sürülen Kürtlere yurt olmuştur.

Burada en çok ihtiyacımız olan şey: hele Ortaçağ zihniyetinin, bağnazlığın, hırsızlığın, soygunun, rüşvetin, despotluğun, diktatörlük özlemlerinin başımıza bela olduğu bu dönemde; yeni Kürdistanlar, yeni Boşnakistanlar, yeni Çerkezistanlar, yeni Lazistanlar, yeni Arnavutistanlar, yeni Etnik devletlere parçalanmak DEĞİLDİR ve bu hiçbir sorunumuza çözüm olmayacağı gibi, tamamen gereksiz ve kimseye yarar sağlamayan, kaynaklarımızı çarçur eden, içinden çıkılmaz yeni sorunların, düşmanlıkların, savaşların, istikrarsızlığın kaynağı olacaktır! İhtiyacımız: Özgürlüktür, Demokrasidir, Hoşgörüdür, Fırsat Eşitliğidir, İs ve Aştır, İnsanca yaşayabileceğimiz Çağdaş bir ülkedir ve oraya ulaşmak için Sağlıklı ve Çağdaş Eğitimli nesillerdir!!!