AĞIR YARALI GAZETECİLİK MESLEĞİ

buy cheap Lithium order Paxil online buy Tadalafil online

Her yıl Ocak ayında çalışan gazeteciler günü kutlanır. Adet olduğu için yapılır bu kutlama. Gazetecilik kaldı mı ki,bayramı kalsın..?

Bunu artık ciddi şekilde tartışmak gerek..

İstisnalar kaideyi bozmaz. Meslek kurallarını yere düşürmeyenlere, gazeteciliği kişisel çıkarlarının aracı haline getirmeyenlere, her türlü baskı ve tehtide rağmen ülkenin ve halkın çıkarlarını korumaya devam edenlere,ulusal bir teşekkür borcumuz var. Çünkü onlar gazetecilik kadar,hayatlarını tehlikeye atarak,çoluk çocuğunun geleceğini tehlikeye düşürerek,gözünü budaktan sakınmayarak savaşıyorlar adeta. Böylelerine şükranla sarılasım, sevgiyle kucaklayasım, ülkeme sahip çıktıkları için önlerinde saygıyla eğilesim geliyor.

Son yıllarda gazeteciliği hakkıyla yapanların sayısında önemli miktarda bir gerileme var. Korkusuz,tavizsiz ve kalemini kırıp satmayanlar, parmakla gösterilecek kadar azaldı. Zaten bunların yazılarını koyacak gazeteler de yok denecek gibi…  İki-üç gazete ve televizyon ile 15-20 gazeteciyi çıkarın, gerisi araziye uyarak yerini ve ekmeğini korumaya çalışıyor. Burada korkak ve ödlek gazetecilerden çok, gazete ve televizyon sahiplerini suçlamak gerek. Aman işleri bozulmasın, aman ihale dışı bırakılmasın, aman iktidarı kızdırmasın ki, servetinin ve müesseselerinin başı belaya girmesin. Yahu memleketin başı belada, terör kol geziyor, yaşadığın topraklar bölünüp parçalanmak isteniyor, sen kalkmış mücadele etmek yerine kendini kurtarmaya çalışıyorsun.  Bunun için de gazetecilik mesleğini kötüye kullanıyorsun. Bunun da hesabı sorulur birgün ve mutlaka sorulacaktır da..

Bugün Türk basınının,yeni adıyla Türk medyasının üçte ikisi,dini politikaya alet edenlerin elindedir. Bu kadro, tıpkı ülkeyi yönetenlerin yaptığı gibi Anayasayı ve yasaları açıkça ihlal etmektedirler. Türkiye’yi tepeden tırnağa değiştirme, Anayasal kurumları tahrip etme, toplumsal yaşamı erozyona uğratma ve milleti ayrıştırma operasyonlarına destek olan aynı kadro,Türk demokrasisini de sırtından hançerlemektedir.

Basın mesleğine 12 yıl önce paraşütle indirilen ve çoğunun gazetecilikle uzak yakın ilgisi olmayan bu kişiler, gerçek gazetecilerin hergün ibretle seyrettikleri mesleki rezaletlere imzalarını atarak, Türkiye’ye büyük kötülükler yapmışlar, halen de yapmaya devam etmektedirler. Bugün memleketin iyi yetişmiş,deneyimli,vatan ve milletinin selamet ve menfaatini her şeyin üstünde tutan gazetecileri, erken emeklilik zorunda kalarak, evlerinde oturmaktadırlar. Tıpkı Ordumuza, yargımıza, Üniversitelerimize ve devlet hayatımıza büyük emekler vermiş ve bugün uydurma olduğu anlaşılan belgelerle devre dışı bırakılmış değerli idarecilerimiz gibi…

Ancak gazetecilik farklı bir meslektir.

Öyle emeklilikle filan bitmez gazetecilik. Ölmeden, toprağa düşmeden susmaz gerçek gazetecinin kalemi. Son nefese kadar yazar da yazar… Hapis,zindan,zulüm filan hepsi hikayedir gerçek gazeteciler için. Onların Allah’tan başka kimseden korkuları yoktur. Korkması gerekenler, iktidarlarla varolan ve onlarla yokolacak ucuz, kişiliksiz ve yalaka kalemlerdir.

Menfaatlerine zarar gelmesinden korkan medya patronları, istedikleri kadar gerçek gazetecilere kapılarını kapatmaya çalışsınlar. Korkusuz,haysiyetli, kişilikli gerçek gazeteciler, bugün adına sosyal medya dediğimiz internette, milyonlarca okuyucuya ulaşıyorlar. Teknoloji böyle geliştikçe, gerçeğin ve vatanseverliğin peşinde koşan, devletin ve milletin menfaatlerinden başka bir şey düşünmeyen gazeteciler, seslerini hem de daha gür şekilde duyurmaya devam edeceklerdir.

Bundan kimsenin şüphesi olmasın.

İnşallah ilerde çalışan gazeteciler ve basın Bayramı ile mesleki kutlamaları, amacına paralel bir ortamda ve bugünleri hüzünle anarak kutlarız.