Ben Artık Tarafım /Ahmet Biçer Bodrum Gündem Yazıları…

Bodrum Gündem BG DERGİ’mizin geçen sayısında Taraf Tutmuyorum diye bir yazı yazmıştım. Belediye seçimleri öncesiydi ama bu başlıkta bir yazı yazmamın nedeni bu değildi. Zaten yazıyı okuyanlar da, böyle bir sonuç çıkarmadılar.

Ben de hikâyeme, annemle babam arasında, hangisini daha çok sevdiğimi, onlardan birini seçmem gerektiğine karar vermemi beklemeyin diye başlamıştım.

Ve ben her taraftan bir parçayım demiştim. Neyi ne kadar doğru yapıyorum bilmiyorum ama, genlerimde annem babam vardı. Yani genlere tarafsız olamazdım.

O seviyor bu sevmiyor diye bizi bölmeye, hatta düşman etmeye çalışanları içime sindiremedim.

Camilerde, kutsal günlerde, huzuru yaşamak isteyenlere siyası nutuk atıp bu kutsallığı bozanların yanında olamadım.

Hırslarını kontrol edemeyip, kendilerini dünyanın merkezinde zannedenleri ve bunu niye yaptıklarını bir türlü anlayamadım.

Komşusu açken tok yatanları, hatta sefa sürenleri ve bunu prestij sayanları, tertemiz insanları aldatanları, yok saydım.

Hayatı çok uzun mu zannediyorlardı? Hesabı melekler mi tutuyordu, yoksa her şeyi kendilerine uygun hale getirmeye çalışanlar, bir ömrün muhasebesini kendileri mi yapacaktı?

Her zaman değişebilen, yalanlarda yaşanan hayatlara ayak uyduramadım…

Ya da daha şaşırtıcı olanı, bu taraftarlar, farkında değillerse yapacak bir şey yok. Ama farkına varanlar, geceleri nasıl uyuyorlardı? Belki de şu kısa dünyada biz de gücün ve saltanatın içinde olalım mı diyorlardı?

Bedeli olmayan çocuk oyunlarında mızıkçılık yapan çocuklarla bir daha oynamazken bile, büyüklerin, sadece çıkarlarını düşünerek, ülkemizi kaosa sürüklemek pahasına, mızıkçılık yapmalarını içime sindiremedim…

Ben iyi niyetimle, bunları anlamaya çalışırken ve nasılsa herkes her şeyi biliyor, zaman tersine akmaz diye düşünürken, birden ne kadar çoğaldıklarını gördükçe şaşırdım. Bir türlü anlayamadım…

Belki yalanı da anlamaya çalışabilirdim, ama sanki yalanları başkası söylemiş gibi davranmalarına dayanamadım.

Olamadı. Çünkü sadece kulaklarını tıkamayıp algılarını da kapattıklarını görünce vazgeçtim.

Güce teslim olmayıp, adaletin bir gün herkese lazım olacağını bilerek, adaleti her şeyin üstünde tutanların tarafındayım.

Ülkemin güzel insanları iş bulamıyor, bulabilenler de ay sonunu getiremiyorlardı

Tencereler boş kaynıyordu.

Ve bütün bunlar içime sığmıyordu.

Öyle ilginç şeyler yaşadık ki son yıllarda, saltanat giderek güçleniyor, kayıkları büyüyordu. Kayığa binmeyenlerin yaşamı zorlaşıyordu.

Ben bu nedenlerle tarafım…

Nefret etmeyi bilmeyen, sevginin beslediği, güzellikleri seçebilenlerden yanayım…

Bize sonradan yapıştırılmış zararlıların karşı tarafındayım…

Bütün bunlara rağmen umutlarımdan hiç vazgeçmedim. Ne kadar yaşarım bilmiyorum, ama bu böyle gitmezdi, biliyordum…

Herkesin yapabilecek bir şeyi olmalıydı.

Ben de yazayım dedim.

Ve hepimiz aynı taraf olana kadar da yazacağım…