Bodrum Gündem

İyi Bir Adam Arif Vidinli Vefat Etti

İyi Bir Adam Arif Vidinli Vefat Etti

Yerel gazeteci için ölüm haber yazmak çok zor iştir. Çünkü yerel gazeteci vefat edeni yakınından tanımasa bile, en azından bir yüz aşinalığı vardır ya da en azından bir iki kelam etmiştir. Hiçbiri olmasa eşi dostu evladı akrabasını tanır. Eğer yakından tanıdığı biriyse işte o zaman o haberi yazmak zulüm olur.

İşte Arif Vidinli’nin ölüm haberini yazmak benim için çok zor.

Ordu Ünye’nin bilinen tanınan ailelerinden birine mensup iş insanı Arif Vidinli iyi bir insan olmanın yanında iyi bir Bodrumluydu. Bodrum’da doğmasa bile, bilerek ve isteyerek Bodrumlu olmayı seçmiş, Bodrum insanına, kültürüne, geleneklerine, doğasına, çevresine saygılı bir insandı. O nedenle iyi bir Bodrumluydu.

İyi bir sanatseverdi. Bodrum’da gerçekleşen neredeyse tüm sanat etkinliklerinde yer alır ve destek verirdi.

Tarih severdi. Nartugan’ı Gündoğan ile özdeşleştirip tek başına bir Bodrum geleneği yaratabilecek kadar cesur ve akıllıydı. Hayal kurup, hayalinin gerçek olması için eyleme geçen, emek, para ve zaman harcayan biriydi. Başarınca da herkesle paylaşabilecek kadar kocaman bir yüreği ve mütevaziliği vardı.

İnsan severdi. Önce yakınlarındaki insanların sorunlarını çözmeye çalışırdı. Şirketlerinde çalışanların evlatlarına eğitim bursu verirdi mesela. Dahası ihtiyacı olduğunu fark ettiği insanların çocuklarına da eğitim bursu verirdi.

İyi bir eylemciydi. Emeğe saygı gösteren sözde değil, özde yani somut olarak destek verirdi. Az konuşur, net konuşur ve eyleme geçerdi.

Bodrum Gündem Dergisini yayınlamaya başladığımda buluştuk.

“Bu iş çok zor ve meşakkatlidir. Senin maddi olarak çok gücün olmadığını biliyorum. Altı ay boyunca sana ilan vermek istiyorum…” dedi.

Bu sıradan bir ilan görüşmesi değildi. Çünkü durup dururken hem de karşılıksız niye ilan versin. Üstelik şirketleri Ankara’da. Bodrum ile hiç alakası da yok. Üstelik kurumsal bir yönetim sistemi de var. Yani işleri artık devretmiş durumda. Şirketi aradı ilan hazırlamaları talimatı verdi ve  “Ödemeleri benim şahsi hesabımdan yapın…” dedi. İyi bir dostluğumuz vardı. Elbette bana karşılıksız destek vermesi doğal karşılanabilirdi. Lakin o gün söyledikleri hiç aklımdan çıkmadı.

“Bu desteği sadece sana vermiyorum. Evlatlarını okutuyorsun. Birisi de şimdi Üniversite de. Onların vatanına, milletine yararlı bir insan olması için çok çaba harcadığını görüyorum. Bu verdiğim destek sana değil, benim ülkeme. Çünkü hiç kuşkum yok, senin evlatların okuyup bu ülkeye yararlı birer insan olacaklar. Seni tanıyorum, biliyorum. Şunu bil büyük oğlun çok iyi bir derece ile okulunu bitirecek göreceksin…” dedi.

Sonra yeniden şirketini aradı.

“Özgür Devrim Bozoğlu, Sakarya üniversitesinde mühendislik eğitimi alan bir öğrenci. Bizim çalışanlarımızın çocuklarına verdiğimiz eğitim bursundan bu evladımız da yararlanacak. Her yıl notlarını kontrol edin ve bana da bilgi verin…” dedi. Oğlum Devrim Arif Vidinli’ye verdiği sözü yerine getirdi. 4 üzerinden 4 ile mezun oldu. Tam da bu günlerde.

Dedim ya ölüm haberi yazmak zordur yerel gazeteciler için. Çarşamba günü Ünye’de toprağa verilecekmiş. Memleketinde.

Arif Vidinli’nin ölüm haberini de başka türlü yazamadım…

Nur içinde ol, Devrin daim olsun #Arif Vidinli…

Yorumlar

  1. Başar Münir dedi ki:

    Bu güzel adama yakışan böylesi bir yazıyı tam da sana yakışacak şekilde kaleme alıp paylaşmışsın.. İyilik, yardım, etrafa ilan etmeden, karşı tarafı rencide etmeden, ancak bu şekilde yapılır. İnsana yatırım yapmak budur. Ve yapılan yardıma vefa ancak böyle gösterilir. Huzur içinde yatsın, mekanı cennet olsun. Devrim’in Sn.Arif Vidinli’ye karşı sorumluluğu hayatı boyunca devam edecek ve bunun gereğini yerine getireceğinden de hiç ama hiç kuşkum yok. Mekanı cennet olsun.