“Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi-Ziyâ Osman Sabâ”
SABÂ’yı severim…
Gece tekrar okudum nefis hikâyelerini.
Ve “Mesut İnsanlar Fotoğrafhânesi” yine sarstı beni.
Çok kısa ama çok anlamlı bir hikâyedir;
“Bir adam işten çıkınca, geçtiği sokakları gözlemler.
Baktığı, gördüğü, gözlemlediği yerlere
ve insanlara dâir zihninde oluşan tasvirleri cümlelerine yansıtır.
İnsanların hep bir hayat telâşı
ve koşuşturma içinde olduklarını söyler.
Tam bu düşünceleri aklından geçirirken
gözüne bir fotoğraf stüdyosu çarpar.
İnsanların fotoğraf çektirmek için o kısacık anda bile
yapmacık da olsa gülümsediklerini düşünür.
Bu düşünceler üzerine kendisine de
fotoğraf çektirmek için fotoğrafçı dükkânına girer.
Sandalyeye oturur ve poz verir.
Asık suratlıdır, düşüncelidir…
Fotoğrafçı adamı, zoraki değil, samimi
ve içten gülümsemesi için uyarır…
Bekler…
Adamda bir türlü o tebessümü göremez…
En sonunda da istediği gülümseme
ve mesut pozu alamayan fotoğrafçı,
-“Beyim kusura bakmayın
sizin fotoğrafınızı çekemeyeceğim” der…
Dün resmî işler için istenen
“BİYOMETRİK” fotoğraflarımızı çektirdik Sevdiğimle…
SABÂ’nın hikâyesindeki adam gibi tünedim tabureye.
Her zamanki gülücükler içinde
hayat dolu,“MESUT”suratımla poz verdim…
Son derece kibar Fotoğfafçı, çekinerek…
-“Efendim lütfen gülümsemeyiniz!..”
-“Neden?…”
-“Gülümsemeyi kabûl etmiyorlar…”
Gülümsemeyi kabûl etmiyorlar!…
-“Biliyorum Delikanlı…” dedim boğazım düğümlenerek…
İçime kanayarak çıktım oradan…
Kulağımda Nat King COLE’un
yankılı yalvarması “SMILE”…”GÜLÜMSE”…
“Gülümse, kalbin yanıyor olsa da
Gülümse çok kırılsa da
Karardığında gökyüzün bulutlandığında,
Korksan da, kederliysen de gülümse…”
Kimse görmesin diye içime gülümsedim.
Ve
Maskeliler kalabalığına karıştım…
“BİYOMETRİK” oldum…
Vesselâm…
ve
“SMILE”
(Nat King COLE)
Smile though your heart is aching
Smile even though it’s breaking
When there are clouds in the sky, you’ll get by
If you smile through your fear and sorrow
Smile and maybe tomorrow
You’ll see the sun come shining through for you
Light up your face with gladness
Hide every trace of sadness
Although a tear may be ever so near
That’s the time you must keep on trying
Smile, what’s the use of crying?
You’ll find…
Bu da çalakalem meâlim:
GÜLÜMSE
Gülümse, kalbin yanıyor olsa da
Gülümse çok kırılsa da
Karardığında gökyüzün bulutlandığında,
Korksan da, kederliysen de gülümse
Gülümse bakarsın belki yarın
Güneşin senin için parladığını göreceksin
Yüzün sevinçle aydınlanır
Kederin hüznün saklanır
Gözyaşlarını tutmakta zorlansan da
Koyverme kendini, bırakma asla
Gülümse, ne faydası var ağlamanın?
Hâlâ değerli olduğunu göreceksin hayâtın
Gülümsersen eğer yalnızca
Koyverme kendini, bırakma asla
Gülümse, ne faydası var ağlamanın?
Gülümsersen eğer yalnızca…
Hâlâ değerli olduğunu göreceksin hayâtın
Yazarın Diğer Yazıları
Yorumlar