YABANCI DAMAT GERÇEĞİ…
Globalleşerek elden kaçırdığımız ve yabancı sermayeye kaptırdığımız değerlerimizin bir kısmını fikir vermesi amacıyla aşağıda alfabetik olarak sıraladım.
Burada firmanın adı ve ona ortak olan sermayenin geldiği yabancı ülke adını göreceksiniz.
Adabank Kuveyt, Alternatif Bank Yunan, Araç muayene işi Alman, Avea Lübnan, Başak Sigorta Fransız, Beymen′ in yarısı Amerika, Cbank İsrail, Demirdöküm Alman, Denizbank Belçika, Dışbank Hollanda, Döktaş Fransız, Eczacıbaşı İlaç Çek, Enerjisa′ nın yarısı Avusturya, Finansbank Yunan, Garanti′ nin yarısı Amerika, İETT Garajı Dubai, İzmir Limanı Hong Kong, İzocam Fransız, Kuşadası Limanı İsrail, MNG Bank Lübnan, Oyakbank Hollanda, Petkim Kazak (Ermeni), Rakı, Amerika, Süper FM Kanada, Şekerbank Kazak, TEB Fransız, Telsim İngiliz, TGRT ( Fox ) Amerika, Turkcell′ in yarısı Fin ve Rus, Türk Telekom, Arap, Türkiye Finans Kuveyt, Yapı Kredi′ nin yarısı İtalyan,
Anlaşılıyor ki biz yabancı sermaye girişi kavramını yanlış anlamışız. Yabancı sermayeyi aslında yatırım yapması için beklemiştik. Buna karşılık yabancı sermaye gurupları dünyayı parselleme planlarının bir parçası olarak bizi saf bulup en değerli, para eder şirketlerimizi kolayca ele geçiriverdiler.
Şimdi geriye dönüp 2010 yılı ticaret rakamlarına baktığımız zaman net olarak şunu görüyoruz: yapılan ithalat 185 milyar dolar. Bunun 131 milyarlık kısmı (yani %71’lik büyük bir bölümü) ara mal ithalatı.
cheap Proscar buy Cialis soft tabs
Anlamı şu: bizim KOBİ’lerimiz üretebilmek için ithalat yapmak zorundalar. Yani davul bizde ama tokmak onlarda.
Netice: Ürettiğimiz malların fiyatını belirlemek artık dışarıdaki güçlerin elinde. Onlar istedikleri zaman uygun fiyatlı üretim yapabiliriz ve belki ihracata cesaret edebiliriz. Aksi takdirde pahalı üretim yapmak zorundayız çünkü üretim için gereken malları dışarıdan alıyoruz. Doğal olarak ithalat ile ihracat arasındaki makas da giderek açılıyor.
Acı ama GERÇEK…
Yazarın Diğer Yazıları
Yorumlar