Küçüğüm daha çok küçük;

 Babaannem, Meliham benim, horoz ötmeden sabahı aydın eder kalkar, ocağı yakar; işte o anda odunun kokusu, ocağın sıcağı bir başka Bodrumda, Çukurbahçe?de. 

Avluda küçük derince taş havuzun motoru çalışır; serince yer altı suyunun ferahlığında bir güne tertemiz başlamak için. 

Kocaman yemek masası üzerine kurulur kahvaltı sofrası; evlatların en saygılısından, efendisinden, geleceğe örnek olası, ilkeli yetişkin çocukları babaannemin, yaşam gayelisine erkence kalkar, annelerinin demlediği çayı yudumlamak için sofrada bir araya gelir. Babaannemin onlarca torun torbaya elleri ile hazırladığı bahçemizin dalından kopartılmış bergamot reçelinin tadı bir başka. Hele Meliha Öneş?in, kokusu, lezzeti başka un kurabiyesi varsa o sabah daha da başka!!!

Avlunun mavi kapısı hep açık; kapıdan başınızı içeri uzatmanızla kim olursanız olun, buyur edilirsiniz sabaha, sofraya, karanfilli bergamotlu demli çaya. Sorgu sual olmaz, kimlerdensin, nerelisin, nesin, sadece Allah misafirisin! Fırından yeni çıkmış ekmek, zeytinyağın tat kattığı yanında çökelek, bizim için de herkes için de eşitlerde? 

Küçüğüm daha çok küçük; 

Baraz?ın önünden denize giriyoruz, yalın ayak çıkmışız bahçeden, ara sokaklardan geçip koşarak atlıyoruz denize. Babaannem söylenir: ?yine çıplak ayak çıktınız di mi, ee ben size ne diyeyim, dilimde tüy bitti ayağınıza sandaletlerinizi giyin diye?! Yürümek o ara yolu çıplak ayak ne güzeldi, ayaklarımız yalın, sokaklar yalın, deniz yalın, insanlar daha bir yalın! 

Küçüğüm daha çok küçük; 

Kalenin oradan, Mendirekte denizkestaneleri topluyoruz! Kurutacağız onları, yok kıyamıyoruz gerisin denize bırakıyoruz; deniz insanı, deniz canlısıyız, kıyamayız hiçbir cana! Yüzer miyiz Bardakçıya, yüzeriz anasını satayım, kıyıdan kıyıdan! Ne de olsa denizlerin çocuğuyuz. Severiz denizleri! 

Küçüğüm daha çok küçük; Bodrumda daha kapıları kilitlemediğimiz; yabancılara korku salmak için köpek beslemediğimiz, avluda Allah misafirleriyle soframızı paylaştığımız, çıplak ayak sokaklarda koşturduğumuz, ara sokaklarda yakan top oynadığımız, bahçenin limonlarından yine bahçenin nanesi ile yapılmış buzhaneden gelen, kilere erimesin diye yerleştirilen, buzun eklenmesiyle yudumladığımız limonataların eşlik ettiği günlerde, daha çok küçüğüm? 

O zamanların nüfusu küçük ama kendi büyük Bodrumu, iz bırakandır, gönül alandır! İzi büyüdükçe, sevdalananları arttı! Kısacası, Bodrum; sevdaların, hayatın anlamıdır.

Korkarım büyümelerden, ama büyüdüm ben? Büyürken, küçüklüğümün sevimli hallerini yitirdin, minicik, çitlembik, sarı bir kız çocuğunun sevimliliğini yitirdim. Korkarım ben büyümelerden! Büyüdüm işte ben; büyüdükçe farkındalığımın, yaşanmışlıklarımın artıları ile güzelleştim! Büyüdükçe tıpkı Bodrum gibi büyüdüm? Bodrum büyürken, ben büyürken korkarım; çünkü bilirim aslında halen küçüğüm; küçüğüm çünkü yüreğim hala saf ve temiz, küçüğüm çünkü hala korkusuzdur dilim, küçüğüm çünkü sınırsızdır sevgim, küçüğüm çünkü fark gözetmem, benden bilirim herkesi, yetişkin hırsları yorar beni, yalandandır bir başkasını acıtma pahasına kazanılan zaferlerin sarhoşluğu, bilirim, o yüzden de korkarım. Belki korkumu en iyi Sezen Aksunun ?Küçüğüm? şarkısı anlatır: 

?Küçüğüm daha çok küçüğüm
Bu yüzden sonsuz endişem
Savunmam bu yüzden
Bu yüzden bir küçük iz bırakmak için didinmem.

Ne kadar az yol almışım
Ne kadar az
Yolun başındaymışım meğer
Elimde yalandan kocaman rengarenk
Geçici oyuncak zaferler? 

Bodrum tarihiyle, doğasıyla, kültürüyle, eşsizliğiyle ve güzel insanıyla BÜYÜK.

Daha büyüyecek, ?

Ben de büyüdüm, tıpkı Bodrumum, Özüm gibi?

Yaşanmışlıklarım büyüttü beni, diğer taraftan daha yaşayacaklarım var, o yüzden henüz küçüğüm; küçüğüm daha çok küçük ve gelecek yoracaksa kalbimi, ruhumu, yerelimi ben korkarım büyümekten? 

Korkusuz büyümelerin ufkuna yelken açmak dileğiyle? Buy Prozac no prescription delivery Viagra Gold purchase esomeprazole