Olea Prima Arborum Omnium Est

“Ağaçların konuştuğunu bilir miydiniz?

Evet, konuşurlar. Birbirleriyle konuşurlar, kulak verirseniz sizinle de konuşacaklardır.

Asıl sorun, sizin dinlememeniz, doğayı, ağaçları..

Biz ağaçlara zarar vermek istemeyiz. Ne zaman onları kesmemiz gerekse, önce onlara tütün ikram ederiz.

Odunu asla ziyan etmeyiz, lazım olduğu kadar keser, kestiğimizin hepsini kullanırız.

Eğer onların hislerini düşünmez ve kesmeden önce tütün ikram etmezsek, ormanın diğer bütün ağaçları gözyaşı dökecektir, bu da bizim kalbimizi yaralar.”

*.  *.  *

Bu sözler Stoney Kızılderililerin şefi, Yürüyen Boğa diye de bilinen Tatanga Mani‘ye ait.

Doğa ile iç içe yaşayan toplumların  doğaya bakışının bir özeti bu.

Navaho  atasözüdür.

“İnsan doğadan uzaklaştıkça kalbi katılaşır.”

Karl Marks da aynı saptamayı yapar.

“İnsan doğaya ne kadar yabancılaşırsa o kadar toplumsallaşır, ne kadar toplumsallaşırsa da o kadar kendine yabancılaşır.”

Sonra da ekler; kapitalizm gölgesini satamadığı ağacı keser!

Bugün yaşadığımız tam da budur.

Türkiye günlerdir zeytin ağaçlarını korumanın yollarını arıyor

Çünkü bir gece yarısı imzalanan bir yönetmelikle, zeytin ağaçlarının yaşamları büyük tehlike altına girdi.

Elektrik üretiminde kullanılan kömür sahası ve zeytin ağaçlarının aynı yere rastlaması durumunda, zeytinliklerin şirketler tarafından kesilebilmesinin önü açıldı.Oysa enerji uğruna kesilecek olan yaşamımız, sağlığımız ve binlerce yıllık kültürümüz.

“Olea prima arborum omnium est” demişti Romalılar, yani “zeytin bütün ağaçların ilkidir.”

bulunduğu yere bolluk, bereket, sağlık ve barış getirir.

Tarihin babası Heredot “sıvı altın” demişti zeytinyağına.

Tıbbın babası Hipokrat, şifa kaynağı olarak sözetmişti zeytinyağından. Çünkü sağaltıcı ve iyileştirici etkilerini keşfetmişti.

Mitolojide Herkül gücünü zeytin ve yağından alırdı.

Gladyatörler, güreşçiler ve boksörler dövüşlerden sonra zeytinyağıyla yıkardı bedenlerini. Çünkü hem deriyi mikroplardan temizler, hem yaraları iyileştirirdi.

Atinalı şair ve devlet adamı Solon, zeytin ağaçlarını korumak için özel bir yasa çıkarmıştı; ağacı keseni asın diye.

Karanlık gecelerde insanlara ışık olmuştu asırlarca. Kandillerde zeytinyağı yakılırdı.

Dalı şeref, onur ve barıştı. Tanrılara, krallara, yarış kazanan sporculara o dallardan yapılan taçlar takılırdı.

Yaprağı bile insanlığa hizmet etti yüzyıllarca, yaprağından yapılan çay bağışıklık sistemini güçlendirirdi.

Bu nedenle antik çağdan bu yana Ege ve Akdeniz‘deki tüm kültürler tarafından kutsal sayıldı.

Saygı gösterildi, onurlandırıldı.

Ama insanoğluna  bu kadar hizmet etmesine rağmen, en büyük zararı uygar denilen insandan gördü.

Maalesef doğanın dilini unutanlar, bir karatavuk kuşunun dışkısı kadar olamadılar.

Karatavuk kuşları zeytin ağacının en iyi dostlarıdır.

Zeytin çekirdeğiyle beslenirler.

Ama asla nankör değillerdir.

Kendilerini doyuran zeytin ağacının çoğalmasını sağlarlar.

Karatavuk kursağında zeytinin etli kısımlarını sindirir, çekirdeğinin kabuğunu da güçlü asitiyle inceltir.

Daha sonra çekirdeği dışkısıyla dışarı atar.

Kabukları incelmiş çekirdek toprakta filizlenir ve böylece yeni bir zeytin ağacı yeşerir.

Karatavuklar olmasa zeytin ağaçları  olmaz.

Zeytin ağaçları olmazsa karatavuklar olmaz.

İkisi arasında büyük bir birliktelik ve dayanışma vardır.

Çünkü yaşamları birbirlerine bağlıdır.

*.   *.  *

Karatavuk küçücük bir kuş.

Kuş beyni diye hor gördüğümüz o aklıyla doğanın dilini biliyor.

Ey insanoğlu, kapitalizmin dilini unutup ne zaman öğreneceksin bu gerçeği.

Doğayı yok ederek, sonunu hazırladığını ne zaman farkedeceksin?

Bakın bir şaman öğretisi ne diyor?

“Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz.

Nehirler kendi suyunu içemez.

Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez.

Güneş kendisi için ısıtmaz.

Ay kendisi için parlamaz.

Çiçekler kendileri için kokmaz.

Toprak kendisi için doğurmaz.

Rüzgar kendisi için esmez.

Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz.”

Doğanın anayasası budur.

Her şey birbiri için yaşar.

Ne yazık ki, bu anayasayı çiğneyen sadece insanoğludur.