SANDALYEDEKİ KALEM/Gurur Göç Bodrum Gündem yazıları…
On’lu yaşlarımın sonunda tanıştım hayatın gerçek yüzüyle.
Neydi asıl mesele, neydi umut, neydi çözüm hiçbir fikrim yoktu. Neden yanıma gelenler acıyan gözlerle bakıyordu?
Neden kimsenin gözünde bir umut, ışık yoktu? Sonra anladım ki pahalı kumaşların hastası olan, fizikseli geçtim zihinsel manevi kabızlık çeken insanların içinde umut, sevgi, ışık yani herşey benim içimdeydi. Hep saçma gelmişti umut varken umutsuzluğa kapılmak, sevgi varken saygısız sevgisiz olmak. Yavaş yavaş kapılarını açtım saygısız, sevgisiz, önyargılı insanların kapısını onlarda fazla durmayıp çıktılar zaten.
Şimdi bu yazıyı okuyan sen yani sana diyorum hayat güzel ve vazgeçilmez. Bugünü, bu anı bir daha ayn şekilde yaşayamıyacaksın. Ümitsizliğe kapılmanın ne anlamı var? O yüzden mutlu olmak için sebep arama zaten milyonlarca sebebin var.
Gülmek sana bu kadar yakışıyorken somurtma gül lütfen.
Unutma;
Yaşam vazgeçilmezdir
Sebebi her ne olursa olsun…