Etiket: Sedat Kaya kimdir

“Ağaçların konuştuğunu bilir miydiniz? Evet, konuşurlar. Birbirleriyle konuşurlar, kulak verirseniz sizinle de konuşacaklardır. Asıl sorun, sizin dinlememeniz, doğayı, ağaçları.. Biz ağaçlara zarar vermek istemeyiz. Ne zaman onları kesmemiz gerekse, önce onlara tütün ikram ederiz. Odunu asla ziyan etmeyiz, lazım olduğu kadar keser, kestiğimizin hepsini kullanırız. Eğer onların hislerini düşünmez ve...

1864 yılının Mayıs ayıydı. Karadeniz kıyılarında çiçek ayıydı. Çiçek umuttur, bahardır aslında. Ama bu kez karakıştı adeta. Karahindiba çiçekleri beyazlaşmıştı, tüyleri etrafa saçılıyordu. Rüzgârla gökyüzünü sarıyorlar ve ovaları, dağları, denizleri aşıyorlardı. Onlar gökyüzünde uçuşurken, yeryüzünde korkunç şeyler oluyordu. İşkenceler, cinayetler, tecavüzler. Evler yakılıyor, yuvalar yıkılıyordu. Anne karnında bebeler süngüleniyor, hasta...

Evimin manzarası Yunanistan’ın Tilos adası. Her gün komşunun en az 3 yolcu gemisi geçiyor gözümün önünden. Bu gemiler Yunan adalarını turluyor. Turistler, vatandaşlar deniz yolculuğuyla seyahat edebiliyor. O gemileri izlerken düşünüyorum. Neden bizde deniz ulaşımı yok? Olmamasının gerekçesi ne? Oysa Datça adeta bir ada konumunda. Üç tarafı deniz ile çevrili....

Sözcü manşet atmış. “Türk Milliyetçiliği ırkçılık değildir.” He valla. Üç tarafımız denizle, dört tarafımız düşmanla çevrilidir. Hele hele içimizdeki şu hainler! -Mademki Ermeni, istemeden vermeli. -Rum hatunu yatakta, Ermeni hatunu mutfakta. -Acemi nalbant Kürt eşeğinde dener kendini. -Ağaçtan maşa, Kürt’ten paşa olmaz. -Alavere dalavere, Kürt Memet nöbete. -Ayıdan post, Kürt’ten...

Haramilerin Düzenine Kafa Tutan Bir Kadın Adı Zeliha’ydı. Beş çocuklu yoksul bir ailenin kızıydı. Hayatları çok zordu. Bir yandan açlık, bir yandan hastalık. Hastalıklar kardeşlerini birer birer yanından aldı. Ailenin tek çocuğu kaldı. Yaşasın diye ismini değiştirdiler. Yeni adı, Yaşar Zeliha oldu. *.  *.  * 6 yaşında annesini kaybetti. Artık...

Haber tanrısı Hermes ile Aşk tanrıçası Afrodit’in çocuğuydu, Hermafrodite. İsmini, anne ve babasının adlarının birleşimden almıştı. Çok yakışıklı bir delikanlıydı ancak yaşıtlarından farklıydı. Onun yaşındaki gençler karşı cinsleriyle arkadaşlık kurarken, onun gözü kızları görmüyordu. Sadece gezmeyi seviyordu. Bir gün yolu Bodrum’a, Salmakis gölüne düştü. Gölün kıyısına yanaşıp su içmek için...

Ne zamandır fotoğraf çekemiyorum. Hava bir kapatıyor, bir açıyor. Yağmur bir yağıyor, bir duruyor. Bu sabah biraz güneş vardı, şansımı denedim. Şanslıymışım. Küçük bir anemonun üzerinde sırtı lacivert çizgiyi Avustralya yerel arısı.(Amegilla Cingulata) Bu cins arıyı böyle yakalamak büyük tesadüf. Çünkü bu arılar sürekli uçar, çiceğin özünü bile kanat çırparak...

Barbarlık çağının tam ortasında perde kapanır, ışıklar kesilir bir anda. Sahnelenen ölümdür. Savaş naraları bir yanda, bir yanda imdat çığlıkları. Ve bombalar düşer dört yana. Çocuklar ölür, türküler susar, sözler biter. Ve dudaklarda yarım kalan şiirler. Evlerden duyulan sadece ağıtlardır artık. Gökyüzünü saran kara bulutlar, yıkılmış, harap olmuş kentler, boş...

Anemon, papatya ve karahindiba. Datça kırsalında taşlık bir arazide yan yana fışkırdılar topraktan. Bir ömür birlikte yaşayacaklar, bir ömür arıyı, sineği, böceği birlikte doyuracaklar. Yan yana, can cana, kardeşçe. Ne kavga, ne savaş, ne ego, ne hırs. Anemon mütevaziliğin sembolüdür. Papatya sadeliğin. Karahindiba ise aydınlanmanın. Antik çağda 7 bilge yaşardı...

Ukrayna’da kan pazarı var. İnsanlar canını kurtarmak için ülkeden çıkmanın yollarını arıyor. Ama kapitalizm yine pusuda. Ölüm korkusunu bile ranta çevirdiler. Dün binbir zorluğu aşarak iki günde Kiev’den Lviv’e ulaşmış bir arkadaşımda konuştum. Polonya’ya geçmeye çalışıyor. Ama “Polonya gümrüğünde 1000-1500 euro vermeyen geçemiyor. O para da yok.” diyor. Romanya aynı....

SAVAŞSIZ BİR DÜNYA Gece bir rüya gördüm. 10 bin 500 yıl öncesi Cilalı Taş Devri’nde, orta Anadolu’dayım. Kapadokya’da, bugün Aşıklı Höyük dediğimiz yörede. İnsanlar arasında zengin fakir diye bir ayrım yok. Herkes tek tip evlerde oturuyor. Sınır, sınıf yok. Devlet, millet, bayrak diye kavramlar yok. Dinleri doğa. Affeden, cezalandıran, cennete,...

Zephyros batı rüzgârlarının tanrısıdır mitolojide. Meltemin, bahar yelinin ilahı. Güzel kokulu esintisiyle tanınır. Bu sabah Zephyros esintisi vardı bizim Mesudiye’de. Kokusu kar gibi açan badem çiçeklerinin kokusuna karıştı. Her yer kar beyaz. Hava mis. Hava tertemiz. Zephyros’u içinize çekin dostlar. Kışa elveda diyoruz. “Kalbimde bir bahar gizli deseydi kış, kim...

Eskiden Ahi Köyü idi adı. 44’te Halikarnas Balıkçısı’nın önerisiyle Yatağan oldu. Arkasına dayanan yüce dağdan esinlenmişti balıkçı. Sandalına da aynı ismi koymuştu; Yatağan. Milas’ın bu güzel ilçesi binlerce yıllık bir kültür zenginliğine sahip. Anadolu’nun köklü uygarlıklarından biri olan Karya’nın başkenti Stratonikeia orada. Stratonikeia ölümsüz aşıkların kenti. Kentin kuruluş öyküsü turizm için bulunmaz bir nimet. Antik çağın bir çok ünlü gladyatörünün...