TEKERLEKLİ SANDALYEMİ BIRAKTIM…

Buy Topamax on line

Kapıyı kapayıp çıktığımda gecenin en sakin saatleriydi. Yatağın içinde dönüp durmuş uyuyamamıştım. Gece Kış aylarındaki inşaat yıkıntılarını saklamıştı. Makine gürültüleri yoktu.

Yol bozuktu. Yol boyunca siyasiler iş yaptıklarını göstermek için yol ve kaldırımları sıkça söker ve yaparlar diye düşünüp güldüm. Kabul etmeliyim halkın yaşamını, refahını, özgürlüğünü etkilese, yöntemin yanlış olduğunu söylesem de anlatım biçimleri etkileyici? İnsanlar dönemlere alıştırılmış. Ben onu uyku dönemi, sezon dedikleri etkileyici parasal güç dönemi ve tekrar uyku dönemi diye ayırıyorum.

Sokak lambasının aydınlattığı deniz kenarındaki bir banka yaklaştım. Tozluydu. Gece üzerindeki tozları saklayamamıştı bu sefer. Usulca üfleyecektim ama bir an durdum.

Öylece bıraktım sonra.

Uyku dönemi ne kadar artarsa inşaat atıkları o kadar çok yayılıyordu işte!

Tüm yıkma, parçalama kırıp dökme dönemini bıraktım banka.

Anahtarları, telefonu, ehliyeti bıraktım.

Hoşgörüsüzlüğü, anlayışsızlığı, yaşamın kalitesizliğini bıraktım.

Tek tek uyanık kalmak yetmiyor. Toplumu bıraktım.

Doğru pencereler de gerekiyor. İçinde yaşam olan evleri bıraktım.

Herkesin oradan bakması gerekiyor. Gören Gözleri bıraktım.

DOSTOYOVSKİ “her insan, herkes karşısında her şeyden sorumludur.” Demiş.

O sözü bıraktım.

Erdem ve sorumluluk da gerekiyor. Anlamayı bıraktım.

Neyi savunduğumuzu neyi yaptığımızı iyi bilmemiz gerekiyor. Bilinci bıraktım.

Demokratlık başkalarının sesi olabilmektir. Duyan kulakları bıraktım.

Demokrasiyi iyi bilmemiz gerekiyor. Eşit hakları, düşünce özgürlüğünü bıraktım.  

order Ventolin

Cumhuriyeti kavramını bilmiyoruz. Eğitimi, Şehitlerimizin isimlerini bıraktım.

Liberalizm “İnsan her şeyden önemlidir” der. Yani İnsan devletten öncedir.

Onu bıraktım.

Devleti ele geçirdiğini sananlara, evrensel hukuk kurallarını bıraktım.

Siyasetçinin yönetim kavgası değil benim derdim. Yaşam kalitesini bıraktım.

order Topamax

En büyük engel nedir? diyorlar.

Duyarsız ve etrafında olup bitenlere kayıtsız kalanları umursamaz tavırlar sergileyen, hayatı sadece kendinden ibaret görenleri bıraktım.

Uykumu uykusuzluğumu

Ekmeğimi suyumu da bıraktım.

Belediyenin, adliyenin, tiyatronun, sinemanın merdivenlerini

Kaymakamlığın yeni yapılan rampasını bıraktım.

Sayın Belediye Başkanının ve Sayın Kaymakamın sözlerini bıraktım.

Baktım o tozlu bank?a?

En son tekerlekli sandalyemi de bıraktım?

Acaba yüküme dayanır mı?…