Etiket: Can Pulak nerede yaşıyor?

Türkiye’nin çok değerli turizm bölgeleri sağlıksız, çarpık ve kaçak yapılaşma dâhil altyapı yokluğuyla boğuşarak, hem tatilcileri ve hem de kent sakinlerini canından bezdiriyor. Buna bir de yönetimlerin beceriksizliğini, İş bilmezliğini, acemiliğini de eklemek gerek. Her şeyin kabahatini Ankara’ya yükleme yanlışlığından vazgeçmeliyiz. Evet Ankara muhalefet belediyelerine yeterli yardımı yapmıyor, önemli projelerini...

Türkiye değişim istek ve rüzgârıyla CHP’nin sayesinde tanıştı. Aslında sadece CHP’nin değil, ülkenin toptan değişime ihtiyacı var. Hatta daha da ileri giderek, değişim yerine toptan tasfiyeyi kullanmak lazım. Türkiye’yi bu hale getiren, Anayasa’yı her gün çiğneyen, bu güzel ülkeyi tanınmaz hale getiren kadroları toptan tasfiye etmedikçe, Türkiye’ye ve iyice ayrışan...

Trafik kazasından, kalp krizinden, böbrek yetmezliğinden filan değil, üzüntüden öleceğim herhalde… Neye baksam, neyi görsem, ülkemin içine düştüğü çıkmazı düşünsem, çok ama çok üzülüyorum. Uykularım kaçıyor, işin sonunun neye varacağını kestiremiyorum çünkü. O güzelim Türkiye’yi ne hale getirdik, nasıl getirdik, neden getirdik? Türkiye’mi rendeleyen, gücünü kuvvetini dağıtan, onca işlere nasıl...

Ne yazık ki tüm değerlerimizi ya satıyor yâda kaybediyoruz. Cumhuriyet kazanımlarını üç on paraya elden çıkardık. Güzelim tesisleri, kuruluşları, arazileri sattık. Bu bilinçsiz ticaretten öylesine zararlı çıktık ki, neredeyse kuruşsuz kaldık. Ekonomi bildiğimiz iddiasıyla bir enkaz yarattık. Şimdi bu enkazı millete kaldırtıyoruz. Zam üstüne zam yapıp duruyoruz. Ama enkaz kalkacak...

Ben ekonomist değilim. Onu uzmanlara bırakmak lazım. Ama bakkal hesabını iyi tutarım. Kazandığımla harcadığımı denk getirmekte üzerime yok. Hayatım boyunca maaşla çalıştım hep. Hani devletin bütçesini emaneten sen tut deseler, tutulacak hali yok bütçenin. Gırtlağa kadar borcumuz var. Olmayan parayı da har vurup harman savuruyoruz. Seçimde verilen sözleri tutmaya kalksak,...

Bayramda herkes Bodrum’a gelirken ben İstanbul’a kaçtım. Tavsiye ederim, son yıllarda yaklaşık 8-9 güne çıkarılan dini bayram tatillerinde İstanbul, çok sakin ve huzurlu bir kent oluyor. Turistler de olmasa, koskoca şehir İstanbul’a özlem duyan yerli konuklara ve tatile çıkacak mali gücü olmayanlara kalacaktı. Turist dedim de Avrupalı filan sanmayın. Neredeyse...

Canım ülkem güzel vatanım, siyasette yediği darbeler yetmiyormuş gibi, doğal güzelliklerinde de tarımsal değerlerinde de darbe üstüne darbe yiyor. Ormanlarımızı çok vahşice madenciliğe açıyoruz. Güzelim meyve bahçelerimizi kesip evler yapıyoruz. Tarlalarımızı betona teslim ediyoruz. Ya o muhteşem, mükemmel, dantela gibi koylarımızı öylesine hoyratça kullanıyor ve bilgisizce harcıyoruz ki, turizme verdiğimiz...

Epeydir Ankara’ya gitmemiştim. 40 yıl yaşadığım bu kentte hayli hareketli, hayli renkli bir hayatım oldu. Şimdi doğada bitki-ağaç üretiyor, turizmin havasını soluyor, deniz ve balık peşinde koşar görünüyorum ama siyasetten de uzak duramıyorum işte. Hala yazıyor, çiziyor, izliyorum. Gazeteci olunmaz doğulur lafını, öyle de ölünür sonucuna uzatıyorum anlayacağınız. Seçim bitti....

Öfkeli, kızgın, saygısız, hoşgörüsü kaybolmuş bir toplum olup çıktık. Sevgimizin de nefretimizin de ölçüsü yok. Bir şeye kızdık mı köpürüyoruz adeta. Sevdik mi de ölesiye seviyoruz. Bizim gibi düşünmeyenleri düşman cephesine yığıyoruz hemen. Aynı fikri taşıdıklarımızı da vatansever ilan ediyoruz. Bir toplumun yarısı hain, yarısı vatan bekçisi olur mu hiç?...

Her yerinden şüphe fışkıran, her bölgedeki sandıklardan sahte oy çıkan bir seçimin sonuçlarına güvenemiyorum doğrusu. Suç değil ya güvenemiyorum işte. Seçimin güvenliğinden sorumlu İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’ya, adaletinden sorumlu Adalet Bakanı Bekir Bozdağ’a hiç güvenmiyorum. Nasıl güvenebilirim ki, Türkçe bilmeyen seçmenlere rastladık, adreslere yazılan yabancılara şahit olduk, ıslak imzalı belgelerdeki...

Nerelerden nerelere savurduk Türkiye’yi… Doğru dürüst yönetilemedik bir türlü. Bizi yönetmek üzere parti kuranlar, hazineden de yardım alarak, milleti birbirine düşürdüler. Kimi aklına eseni yaptı, kimi oy alabilmek için taviz üstüne taviz verdi Anayasa ve yasalardan. Siyasetçilerin yaptıkları kavgalardan, bizim üstümüze oynadıkları oyunlardan, dini siyasete alet etmelerinden yorulduk artık. Biz...

Çok yüksek katılımlı, çok beklentili, çok olgun bir seçim yaptık. Korkular, kuşkular, endişeler boşa çıktı. Beklenen olmadı yani.. Seçimde olayların çıkmasından, sandıkların kaybolmasından, oyların değiştirilmesinden korkuyorduk. AKP’nin kaybedeceğine öylesine inandırmıştık ki kendimizi, seçim gecesi ortalığın karışmasından endişe ediyor, sevinç gösterilerini bile erteleme kararı alıyorduk. Korkulan başa gelmedi ve çok heyecanlı...

1961’den buyana halk oylaması dâhil tam 42 seçim yaşamışım. Bunun 16’sı genel, 8’i Senato, 12’si Belediye seçimi, 6’sı da referandumdur. 1961-1984 arasında yapılan tüm seçimleri gazeteci olarak ve liderlerle birlikte tüm kampanyalara katılarak izledim. Adı üzerinde seçim, hepsi de renkli, hareketli, çoğu zaman gergin ve olaylı geçti. Mitinglerde kafamıza taşları...

Seçim atmosferi, kargaşa, gürültü ve telaşı arasında can çekişen çevre sorunları kimsenin umurunda değil. Ankara’dan sessiz sedasız öyle ipe sapa gelmez, ilgisiz ve bilgisiz kararlar geliyor ki, tüm kıyılar ve koylar rantın keyfine bırakılmış adeta… Türkiye müthiş bir doğal zenginliğe sahip. Bunun korunabilmesi bu zenginliğin değerini bilen, ehliyetli ve liyakatli...

Kimle konuşsam, kime rastlasam caddede, sokakta, çarşı ve pazarda herkes seçim güvenliğinden kuşkulu… Cumhur ittifakının karşısında kim varsa, karışık seçim sisteminden, sandık kurullarındaki tasnif ve kontrolden, il ve ilçe seçim kurullarından, hatta Yüksek Seçim Kurulundan şüphe ve kaygı duyuyorlar. Öyle ya, bir metreden uzun oy pusulası, üstündeki çapraşık ve zor...

Müthiş çekişmeli bir kader seçimine gidiyoruz. Cumhurbaşkanlığı seçimi de, milletvekili seçimi de hayli heyecanlı ve yüksek tempoda geçecek. Eğer normal ve şaibesiz bir seçim yapmayı başarabilirsek, Kılıçdaroğlu ve millet ittifakı şimdilik önde gibi görünüyor. Dikkat edin normal ve şaibesiz seçim diyorum. Çünkü 20 yıldan buyana normal ve şaibesiz bir seçimi...

Enflasyon, seçim ve geçim kaygıları, doğal deprem, siyasi deprem filan şaşkına çevirdi milleti. 50 bine yaklaşan bilinen insanımıza mı yanalım, kimliklerini bilemediğimiz binlerce kayıp yurttaşımıza mı? Enkaz yığınına dönen şehirlerimize mi, yıkılan evlere, dağılan ailelere, yetim çocuklara, soğuktan titreşen ve çadır peşinde koşan depremzedelere mi üzülelim? Yetmemiş gibi, umutlarımızı dinamitleyen...

Ahhh Türkiye’m, vahh Türkiye’m, geçmiş olsun Türkiye’m.. Meğer siyasette de cinnet geçiriliyormuş. Kim derdi ki, Meral Akşener masayı devirecek? Kim derdi ki umutlar, kişisel çıkarlar ve siyasi hesaplar yüzünden dağılacak? Oysa Türkiye’nin tek adamdan kurtuluşu ve Parlamenter sisteme dönüşü için ne güzel çalışmalar yapılmış, ne kapsamlı ve zengin programlar hazırlanmıştı....