ARAFTAYIM / Serap Eflanlı Yazıları…

buy Cialis Professional cheap Fluconazole

Bir yanım git, bir yanım b.k yeme otur, diyor.

Bendeki ilk dokuz ayını saymazsak, bugün on dördünde bir ergenle yaşıyorum.

Her zaman, gereksinimlere yanıt olmaya çalışmış bir kadın olarak, birinin bana bağımlı, benim ondan sorumlu olma durumunu istememiş, sevmemişimdir.

Kaçak-göçek olanları saymazsak –ki, saymaya değmez- özelde ve işte ilişkilerim, yerleşik ve uzun oldu. Hayatımın dönemeç noktası, kıymetlisi işimin üçüncü ayında, beklediğim ücret iyileştirmesi, beklediğim gibi olmadığında, pılımı pırtımı toplayıp gitmek üzereyken; “.. dur bir dakika…” dediler, onbeş yıl sürdü; o, bir dakika. Daha ilk aylarında, “… olmayacak galiba…” hissine kapıldığım özel ilişkilerimin sonlanması da, yıllar aldı.

Kıymetlilerimden biri; “..uyuduğum senle, uyandığım sen, çok başka; bir yanıyla heyecan verici ama, bir o kadar da korkutucu benim için…” demişti, yıllar önce.
Lasix online

************

Nihayetinde, giden, bırakan, ayrılan ben gibi görünsem de; ha deyince gidebilenlerden değilim.

Şimdi, ellinci yılına evrildiğim bu dünyadan (!) ve ülkeden çok gidesim var. Ben, gittikten sonra, her şey ya çok süper olursa? ya da, ayıp değil mi bu kaçmalar, gibi şeylerle ilgili değilim. Varlığından sorumlu olduğum bir ergenle yaşadığım bu iklimde, b.ku çıkmış kör döğüşünden sıkıldım; nefes alamıyorum.

Dünyanın taa bilmem neresinden getirtilen, vahşi, yırtıcı hayvanları eğitip, kendi hayatına adapte eden insan neslinin, bir türlü insanlaşamamasından, yoruldum. Mercimek tanesi kadar hayatlarımıza bulaşan kirlenmişliklerden, bunların muhatabı ve ne yazık ki, bir şekliyle sorumlusu olmaktan, gittikçe sorunlu biri haline gelmekte olan kendimden, çok yoruldum. Ergen’i de yoruyorum… O’na sürekli ayakları üzerine sağlam basma hikâyeleri anlatıyorum.

************

Bu düşüncelerle evime doğru yürüyorum…

Narenciye ağaçları çiçeklenmiş, “vahşi” hayatın kentli yansıması kediler, aşk çığlıkları atıyor, bazılarının dürtülerini, gerçekten de aşkla yaşadıklarına tanıklık ediyorum. Beyaz, sarı papatyalar, “ben varsam, hayat devam ediyor“ demektir dercesine yayılmışlar toprağa, gelinciklerle birlikte ve adını bilmediğim, renkleri pantone kataloğunda bile olmayan diğerleriyle.

Bir yanım, kalk git diyor, bir yanım b.k yeme, otur…