Etiket: Dr.Metin Aycıl BG Dergi yazıları
Kendisini başkalarının kurtarmasını bekleyen kişiler yalnızca kölelerdir. Voltaire (1694-1778) Bu yazımın Işık Saçan konuğu, geçen yazımda belirttiğim gibi, imparator Marcus Aurelius’un da kendisinden feyz aldığı köle Epiktet’tir (50 – 130). Roma Stoa’sının bu ünlü filozofu Pamukkale’de (Hierapolis) doğmuş ve köle olarak Roma’ya getirilmiştir. Roma’da bir çok filozofu dinleme fırsatını değerlendirmiş...
Bu giden bir biten şarkı değildir… NÂZIM HİKMET’in MÂTEM MARŞI şiirinin son dizeleri Cüneyt Arkın 28 Haziran 2022 tarihinde ölümün ötesine yelken açtı. Işığı bizleri aydınlatmaya devam edecek. Kaç yıl oldu hatırlamıyorum, muhtemelen TV yayınları henüz renkli değildi. Cüneyt Arkın bir TV söyleşisindeydi. Söz konusu programda şu hikâyeyi anlattı: “Bir...
Hayatımızın şâhikası, tutkularımız ile yeteneklerimizin buluştuğu yerdir. “Esin, Tutku ve Coşku” başlıklı yazımda söz konusu üç kavramın tanımlarını yapmıştım. “Tutku” bu yazının başlığında da yer aldığı için “Yetenek” tanımının yanı sıra aynı tanımı burada tekrarlamak istiyorum. Tutku: Bir şeye güçlü istek durumu ve eğilimi. Örneğin; şiir yazma, enstrüman çalma, resim...
Esin alamazsak tutkularımız bir çiçek gibi solar, coşku bizi terk etmeye başlar. Hayat anlamsızlaşmaya ve zorlaşmaya başlar. Yaşadığımız ve daha ne kadar yaşayacağımızın belirsiz olduğu salgın hastalık süreci hepimizin hayatını öngörülemez bir biçimde ve zorunlu olarak değiştirdi. Çoğumuz âdeta hayattan soyutlanarak yaşamayı öğrenmeye çalışıyoruz. Yazlığı olan insanlar, yazlıklarında daha uzun...
Hayatımızla ilgili kararı kendimiz verebildiğimiz sürece, kaderin mahkûmu değil, hayatımızın efendisi oluruz. Çocukluk yıllarımı hatırlıyorum, büyüklerimizin bizi nasıl “terbiye” etmeye çalıştıklarını. Bu durumun çoğunluk için benzer olduğunu düşünüyorum. Ailelerin çocuklarını kendi değerleri ile yetiştirmesi son derece doğaldır. Çocuk geliştikçe bunları değiştirebilir ya da benimseyebilir. Benim ele alacağım konu bu değil....
Uzanıyorduk sahilde, akşam güneşinde Ben güneşten sakınırken Sen güneşle kucaklaşıyordun Ayrıştık güneşle birlikte Sen doğduğu yönde Ben battığı yönde… Güneş doğduğu yerde seni ısıtıyor Battığı yerde beni yakıyordu Bizimle eğlenircesine… Çelişiyordu sanki hayat kendi içinde… Döndüm sana baktım bana bakıyordun… Sen kendi ışığında parlıyordun Ben seninle aydınlanıyordum… Uzanıyorduk...
Yazımın hemen başında şunu söylemek istiyorum ki, sizlere ölümü gösterip, sıtmaya razı etmek gibi bir niyetim yok. Tam tersi; güzel ve anlamlı olduğuna inandığım hikâyeleri paylaşmak istiyorum. Yazının başlığı aynı zamanda bir kitabın adı: “…trotzdem Ja zum Leben sagen”. Viktor E. Frankl tarafından yazılmış. Başlığın bayağı alt tarafında da, “Bir...
Üniversite eğitimimden sonra Avusturya’nın Innsbruck şehrine gitmiştim. Innsbruck Alp Dağları ile çevrili son derece sevimli ve kış sporları ile kendini tanıtmış bir şehir. İlk gelişimi hiç unutamıyorum. Viyana’dan trenle geliyordum. Yol boyunca muhteşem bir doğa manzarası bana eşlik ediyordu. Innsbruck’a yaklaştıkça Alp’lerin ihtişamı büyüleyiciydi. Benim gibi İstanbul’da, deniz kıyısında doğup...