Etiket: sedat kaya haberleri
Sabahın 6’sında Mesudiye’ye ilk yağmur damlaları düştü. Gökkuşağı altında yağdı damlalar. İnce ince, yavaş yavaş 15 dakika ıslattı toprağı. Bu yağmur ne kuraklığa çare, ne susuzluğa. Ama öylesine yararlı ki. Biliyorsunuz, geçtiğimiz ay Mesudiye büyük bir yangın felaketi yaşamıştı. Dik yamaçlarca onlarca hektar orman kül oldu. Bu yüzden bu kış...
Datça’nın sözlü tarihini yazıya dökerek çok ama çok değerli çalışmalar yapan Yusuf Ziya Özalp, son günlerdeki Knidos Aslanı ile ilgili paylaşımlarında Knidos Deveboynu Deniz Feneri’ne değindi ve bir yorumunda bana seslenerek, “Datça deniz fenerlerinin tarihini de yazmak lazım. Sen de bu işlere meraklısın, bir karıştırsana eski defterleri” dedi. Dedim “estağfurallah...
Öğle sıcağında kondular bir çalının dallarına, yüz yüze, göz göze başladılar konuşmaya. -Bu insanoğlu ne zannediyor kendisini? O kibir, o benmerkezcilik ne böyle? -Hiç sorma. Doğayı kendi malları, biz hayvanları da istedikleri gibi yöneteceklerini sanıyorlar. -Nasıl sanmasınlar. Güya tanrı bizleri onlara itaat etmemiz için yaratmış. -İşte asıl sorun burada. İnsan...
Yıl boyu çalıştınız, bütçenizi ayarladınız, onca yoldan sonra nihayet Datça’ya tatile geldiniz. Oteliniz Mesudiye ya da Palamutbükü’nde. Bir an önce otele varıp, kendinizi denize atmayı hayal ediyorsunuz. Ama yol berbat. Yol köstebek yuvası. Muğla Büyükşehir Belediyesi’nin beceriksizliği nedeniyle yol aylardır toz toprak. “Neyse” diyorsunuz, “tatile geldik, canımızı sıkmayalım.” Ama mümkün...
1968’in Ekim ayıydı. Yüreği kıpır kıpır üniversiteli 6 genç gece yarısı yataklarından kalktı. Hüseyin İnan, Taylan Özgür, Mustafa Yalçıner, Alpaslan Özdoğan, Mete Ertekin ve bir kişi daha. Statta buluştular. Hüseyin’in elinde 6 kiloluk bir teneke vardı. Beyaz renk boyaydı. Japon malı, en kalitesinden trafik boyası. 100 yıl silsen silinmez cinsten....
Bu cennete ilk yerleşenler Dorlar’dı. Sonra Lelegler. Çevre uygarlıklar onlara “Karialılar” dedi. Denizden gelen kent kuruculardı onlar. Onlar taşı oya gibi işleyen usta sanatçılardı. Mermeri levhalar halinde kesen ilk yontuculardı. Homeros’un ifadesiyle “savaş başlığının üzerine konan sorguçu, kalkan üzerine işaretler kazımayı ve kalkanı tutmak için kulp yapmayı icat edenler”di. Kireçsiz...
Mesudiye’deki orman yangınından birçok hayvan kaçarken, bir böcek türü yanan ağaçlara akın ediyor. Görevleri külden yeni bir yaşam çıkarmak, ormanı yeniden canlandırmak. Bilimsel adı, Melanophila acuminata. Biz “Kara Yangın Böceği” diyoruz. Bu böcekler antenleriyle yangını kilometrelerce uzaktan sezebiliyorlar. Ayrıca orta bacaklarının yan tarafında çukurcuk denen organlarıyla orman yangınından çıkan kızılötesi...
“SORU SORULMAYAN HAYAT, YAŞAMAYA DEĞMEZ…” Datça’nın Mesudiye bölgesinde 700 hektar orman ve tarım alanının kül olmasına neden olan yangının suçlusu bulundu! Patlayan trafo. Teknik ekipler inceleme yaptı ve Cumhuriyet Savcılığı soruşturma başlattı. Bakalım sonucu ne olacak? Peki tek suçlu trafo deyip bu kara defteri kapatacak mıyız? Kapatmamamız gerekiyor. Kapatırsak, bu...
“Bu gemi bir kara tabut Bu deniz bir ölü deniz İnsanlar ey, nerdesiniz? Nerdesiniz?” Nazım Hikmet *. *. * 1816 yılının Haziran ayıydı. Sömürgeci İngilizler, sanki kendi mallarıymış gibi Senegal’i başka bir sömürgeci Fransızlar’a devretmişti. Fransız Kralı 18. Louis, Senegal’e taçlı ve 3 zambaklı bayrağı dikmek için 4 askeri gemi...
“Ağaçların konuştuğunu bilir miydiniz? Evet, konuşurlar. Birbirleriyle konuşurlar, kulak verirseniz sizinle de konuşacaklardır. Asıl sorun, sizin dinlememeniz, doğayı, ağaçları.. Biz ağaçlara zarar vermek istemeyiz. Ne zaman onları kesmemiz gerekse, önce onlara tütün ikram ederiz. Odunu asla ziyan etmeyiz, lazım olduğu kadar keser, kestiğimizin hepsini kullanırız. Eğer onların hislerini düşünmez ve...
1864 yılının Mayıs ayıydı. Karadeniz kıyılarında çiçek ayıydı. Çiçek umuttur, bahardır aslında. Ama bu kez karakıştı adeta. Karahindiba çiçekleri beyazlaşmıştı, tüyleri etrafa saçılıyordu. Rüzgârla gökyüzünü sarıyorlar ve ovaları, dağları, denizleri aşıyorlardı. Onlar gökyüzünde uçuşurken, yeryüzünde korkunç şeyler oluyordu. İşkenceler, cinayetler, tecavüzler. Evler yakılıyor, yuvalar yıkılıyordu. Anne karnında bebeler süngüleniyor, hasta...
Evimin manzarası Yunanistan’ın Tilos adası. Her gün komşunun en az 3 yolcu gemisi geçiyor gözümün önünden. Bu gemiler Yunan adalarını turluyor. Turistler, vatandaşlar deniz yolculuğuyla seyahat edebiliyor. O gemileri izlerken düşünüyorum. Neden bizde deniz ulaşımı yok? Olmamasının gerekçesi ne? Oysa Datça adeta bir ada konumunda. Üç tarafı deniz ile çevrili....
Sözcü manşet atmış. “Türk Milliyetçiliği ırkçılık değildir.” He valla. Üç tarafımız denizle, dört tarafımız düşmanla çevrilidir. Hele hele içimizdeki şu hainler! -Mademki Ermeni, istemeden vermeli. -Rum hatunu yatakta, Ermeni hatunu mutfakta. -Acemi nalbant Kürt eşeğinde dener kendini. -Ağaçtan maşa, Kürt’ten paşa olmaz. -Alavere dalavere, Kürt Memet nöbete. -Ayıdan post, Kürt’ten...
Haramilerin Düzenine Kafa Tutan Bir Kadın Adı Zeliha’ydı. Beş çocuklu yoksul bir ailenin kızıydı. Hayatları çok zordu. Bir yandan açlık, bir yandan hastalık. Hastalıklar kardeşlerini birer birer yanından aldı. Ailenin tek çocuğu kaldı. Yaşasın diye ismini değiştirdiler. Yeni adı, Yaşar Zeliha oldu. *. *. * 6 yaşında annesini kaybetti. Artık...
Haber tanrısı Hermes ile Aşk tanrıçası Afrodit’in çocuğuydu, Hermafrodite. İsmini, anne ve babasının adlarının birleşimden almıştı. Çok yakışıklı bir delikanlıydı ancak yaşıtlarından farklıydı. Onun yaşındaki gençler karşı cinsleriyle arkadaşlık kurarken, onun gözü kızları görmüyordu. Sadece gezmeyi seviyordu. Bir gün yolu Bodrum’a, Salmakis gölüne düştü. Gölün kıyısına yanaşıp su içmek için...
Ne zamandır fotoğraf çekemiyorum. Hava bir kapatıyor, bir açıyor. Yağmur bir yağıyor, bir duruyor. Bu sabah biraz güneş vardı, şansımı denedim. Şanslıymışım. Küçük bir anemonun üzerinde sırtı lacivert çizgiyi Avustralya yerel arısı.(Amegilla Cingulata) Bu cins arıyı böyle yakalamak büyük tesadüf. Çünkü bu arılar sürekli uçar, çiceğin özünü bile kanat çırparak...
Barbarlık çağının tam ortasında perde kapanır, ışıklar kesilir bir anda. Sahnelenen ölümdür. Savaş naraları bir yanda, bir yanda imdat çığlıkları. Ve bombalar düşer dört yana. Çocuklar ölür, türküler susar, sözler biter. Ve dudaklarda yarım kalan şiirler. Evlerden duyulan sadece ağıtlardır artık. Gökyüzünü saran kara bulutlar, yıkılmış, harap olmuş kentler, boş...
Anemon, papatya ve karahindiba. Datça kırsalında taşlık bir arazide yan yana fışkırdılar topraktan. Bir ömür birlikte yaşayacaklar, bir ömür arıyı, sineği, böceği birlikte doyuracaklar. Yan yana, can cana, kardeşçe. Ne kavga, ne savaş, ne ego, ne hırs. Anemon mütevaziliğin sembolüdür. Papatya sadeliğin. Karahindiba ise aydınlanmanın. Antik çağda 7 bilge yaşardı...