Etiket: Serap Eflanlı Yazıları

Aramaz beni, şaşırdım telefonumun ekranında adını görünce. Nasılsın, iyi misin tatlım? dedi, hafiften heyecanlı bir sesle. İyiyim, ya sen? dedim. Süperim canım, küçücük bir durum anlatmak istiyorum sana, vaktin varsa dedi, cıvıl cıvıl. Sen, ne zaman bir şey anlatmak istedin de, bende vakit olmadı; merakla bekliyorum anlatacaklarını, hadi başla, dedim. Çocukluğu pek çok evcil hayvanla...

O’nun sevdiği yerlerden birinde, Salacak’ta bir cafedeyiz. İlk gençlik yıllarının bir dönemi buralarda geçmiş; o zamanlar bu cafe, tahta tabureli çay bahçesiymiş. Anılarımdaki fotoğraf değil ama, Kızkulesi en güzel buradan görünür, dedi. Sıklıkla susuyor ve ama garip bir şekilde, her şeyden de konuşuyorduk. Bazılarına üzülsek de “değişim” yine de iyi bir şey, diye mırıldandı. Az önce gelen taze...

O doğduğunda, ben ilkokul birinci sınıftaymışım. (Okula erken başladım ). Kırk dört ay önce, bir sesi ve davranışı takip etmeye başladım… Son yirmi yedi aydır da açık açık duyuyor, dinliyorum. Zaman içinde, söylediği hemen her sözün notunu aldım. Kimi felsefi terimler, filmler, diziler, kitaplar, yazar abiler, ablalar,  vb. Ufak ufak içime...

Annem gittiğinde elli yaşındaydı, kalan ben dokuzbuçuk… İlk günler, aylar ve yıllarda bendeki etkisi neydi bu gidişin, inanın hatırlamıyorum; belki farkında bile değildim. Dört kişilik hayatımız üçe düşmüştü; bu kadardı… ********** Ortaokulun ilk yaz tatilinin birinci haftasında, “… karşıdan karşıya geçerken, bir aracın çarpması sonucu öldü” haberi geldi, tanışalı henüz...

30’larımın ortalarındaydım, varsa eğer öyle bir şey, biyolojik saatim falan da çalmamıştı. Her gördüğü 50-60 santimlik varlığa (cüceler dahil) sarılan, emzirme ateşiyle yanıp tutuşanlardan değildim. Son derece anlamsız bulduğum cümlelerden biri “bedenim istiyor”, bir diğeri de “valla bizim çocuk, kardeş istiyor.” Benim içinse “bazı şeylerin fikri güzel” diyebileceğim bir durumdu....

Ne kadar çok şeyi bilmediğimi, ilgilenmediğimi, hatta düşünmediğimi fark ettiriyor bana bir dostum. Mühimsediğimiz ortak meseleler var. Bunlar sayesinde sohbet edebiliyoruz ve ben de yeni olan olmayan konularla ilgileniyorum aklım erdiğince. Zira bir vakitten sonra, ne yapsan olmuyor… Yine de anlamak için gayret sarf ediyorum; başka bakış açıları olduğunu, olabildiğini...

Kitaplardan önce kitabevlerini, kitap satan insanları sevdim. Benden on yaş büyük olan ağabeyim, Kadıköy Kitabevi’nde çalışırdı. Küçücük evimize kocaman dünyalar girerdi elindeki kitaplarla. Ulaşımın kolay olduğu, güvenli bir yerdi içinden deniz geçen kent o dönemler, onlu yaşlarımda tek başıma Kadıköy’e iner, tahta kapılı, tahta döşemeli, tahta rafları olan, cilt kokan,...

On dört yıldır “anne”yim… Kırk yıldır “anne”sizim… Ve “anne”min öldüğü yaştayım… Mis kokulu, güzelim filbahri ağacı çiçekleridir anne. Reçel gülleridir, küçücük bir toprakta yetiştirilen; illâki reçel olması gereken. Sahan köftesi, domatesli pilav ve salatadır; paralı günlerin akşamlarında. Mutlaka puf böreği ve çekirdeksiz üzümdür, yaz akşam üstlerinde. Soba üstü, kestanedir kış...

get Cialis Professional Konuşma balonlarının arasında yaşıyorum. Kafa sesimi duyabilmek için, bazen bir kaçını, elimdeki mor iğneyle susturuyorum. Susturamadıklarımın arasından, sesinin tonunu, vurgusunu beğendiklerimi, kafa sesimi kapatarak dinlemeye başlıyor, anlamaya çalışıyorum. Tını güzel de, acep ne diyor? “… Siz buradakine yeşil mi diyorsunuz arkadaşlar? Orada, bir yeşil renk var; dahası...

buy Alesse order Cytotec Uzun yürüyüşler yapıyorum sabahları. Kendimi güvende hissettiğim için ya da hissetmek için, hep aynı yolları kullanıyorum. O yollardaki her bir çiçeği, ağacı, sakin sakin uyuyan köpekleri, yol kenarlarında hızlı hızlı yürüyen kedileri tanıyorum. Bildiğim bu yolların sonu, denize varıyor. ************** Xenical pills El emeği, göz nuru...

Brand Viagra no prescription order metoclopramide online order Propranolol online “…Kızım doğduğunda anladım, ölümlü olduğumu…” (bir dosttan) ***** Ölüm, çok erken yaşta girdi hayatıma… Hem de en yakınımla, hem de bir kahvaltı masasında; gözümün önünde… Elli yaşındaki annemi, dokuz buçuk yaşımdayken kaybettim. Annem için de, benim için de, çok ama...